Latest Blog Post

Bk. "FE"

Johnny kendini tuhaf bir mekanda buluyor. Burası bir bar değil Duvarlar hem var hem yokmuş gibi titreşiyor..
Karşısında garip bir adam duruyor. Yüzü bir an tanıdık geliyor. Masanın üzerine iki içecek koyuyor. Biri koyu kırmızı bir şerbet; yoğun ve zengin bir koku yayıyor, sanki her yudumunda eski hatıraları uyandıracak gibi. Diğeri ise saf mavi bir içecek; berrak, ferahlatıcı ve tüm sorunları silip götürecek kadar hafif duruyor.

Adam Johnny’ye bakarak konuşuyor:
İşte karşında iki seçenek. Kırmızı şerbet... Gerçekleri tüm çıplaklığıyla göreceksin. Geçmişinle ve kendinle yüzleşeceksin. Acı verici olabilir, ama sonunda seni gerçekten özgürleştirebilir. Mavi içecek... Huzuru ve rahatlığı sunar. Soruların boğulur, gerçekler umursanmaz hale gelir. Johnny. Hangisini içeceksin?

Johnny, önündeki içeceklere bakarken içini tuhaf bir huzursuzluk kapladı. İkisi de farklı şeyler vaat ediyordu ama ikisi de aynı derecede tehlikeliydi. O kırmızı şerbet... İçinde saklı olan karanlıkları, geçmişte kendine bile itiraf edemediği gerçekleri ortaya çıkaracak gibiydi. Bütün o yılların ağırlığını kaldırmak, kendi içindeki düğümleri çözmek... Ama ya bu yol, onu daha da derin bir karanlığa sürüklerse? Ya özgürleşmek yerine kaybolursa?

Diğer tarafta, mavi içecek parıldıyordu. Saf, berrak ve baştan çıkarıcı bir rahatlık sunuyordu. Tüm soruları boğacak, acıları unutmasına izin verecek gibi. Kendi kendine düşündü: Bir an olsun her şeyi boşvermek, sadece huzur bulmak... Bu kadar kötü olabilir mi?

Fakat içten içe biliyordu. Hangi seçimi yaparsa yapsın, bir daha asla aynı adam olmayacaktı. İçecekler yalnızca sembollerdi. Asıl mesele, kendi içinde yapmaya cesaret edemediği seçimdi.

Adam sabırla bekliyordu, bakışları Johnny’nin üzerine mıh gibi saplanmıştı. Sanki kararı ne olursa olsun onun için hiçbir anlam ifade etmeyecekti. Çünkü önemli olan Johnny’nin neyi seçeceği değil, neden seçtiğiydi.

Devamı gelecek...
Hadi uyu...