Latest Blog Post

Liseli Çocuğun Aklına Düşenler | Duygular ve Açlık

Bazen duygularımızı kontrol edemediğimiz anlar oluyor. Açlık gibi, hem biyolojik hem de duygusal olanı. İkisi de bir araya geldiğinde işler çığırından çıkabiliyor. Mesela, sevdiğin insanla aranda bir şeyler ters gittiğinde… Bir yandan açken, bir yandan soğukluğunda açlığını hissediyorsun. İşte o an, her şeyi yakıp yıkmak istiyorsun.

Sonradan da fark edilen, aslında sen öfkeli ya da kırgın olmaktan çok, anlaşılmak istiyorsun. "Neden?" diye kendine sorarken, duygularını kontrol edemediğin anların en büyük hatalarını doğurduğunu fark ediyorsun. Bir anlık sinirle atılan mesajlar, sonra pişmanlıkla geri alınamayan cümleler… Ve bazen de dönüşü olmayan bir buz devri.

İşte tam da bu yüzden, bazen kendimize "dur" demeyi bilmek zorundayız.

Belki de en doğrusu, duygularımızı anlamak ve içimizde ne olup bittiğini çözmek. Belki kısa bir yürüyüş yapmak, belki bir şarkıyı başa sarıp defalarca dinlemek, belki de sadece derinlemesine nefesler almak… O an her şeyi bitirmek isterken, belki de ihtiyacımız olan şey sakinleşmek ve kendine şu soruyu sormak: "Gerçekten böyle mi hissetmek istiyorum?""

Unutmamalıyız ki, her an hissettiklerimiz, gerçekten hissettiğimiz şeyler olmayabilir. Bazen sadece yorgun, bazen aç, bazen de sevdiğin insanın seni anlamadığını sanıyorsundur. Ama en önemlisi, kendini kaybetmeden hislerini anlamaya çalışmak… Çünkü belki de en büyük hata, anlık duygularla hareket edip, keşkelerinle baş başa kalmak.