Latest Blog Post

15.03 | kyiv

---

gece yarısı çocuk parkı eğlencesi diye bir şey var. gündüz çocukların hedefi olmak istemiyorsanız akşam ezanından sonra, yani çocukların eve çağrıldığı zamandan sonrası parklar ya sizin olur ya da torbacıların. tabii seçeceğiniz parkın lokasyonu önem taşıyor bu mülkiyet sahiplenmesi olayında. siz yine de güvenle sizin olabilecek bir parkı seçmeye özen gösterin.

daha sakin, huzurlu, kalbinizi veya beyninizi -artık hangisi size bir şey söylemek istiyorsa- dinleyebileceğiniz ve başınızı, üzerinde sallandığınız salıncağın zincirine dayadığınızda dengenizi kaybetmeyeceğiniz şahane bir açık hava dinlence merkezine dönüşecektir klasik çocuk parkı.

şimdi solumdaki salıncağın üzerine bir bakıyorum, ayağıyla kendini ufakça ittirerek tatlı kikirdemeleriyle bir şeyler anlatıyor. zincire dayadığım başımı biraz daha onu görebilecek kadar sola çeviriyorum. onu bu hâliyle dinlerken istemsiz kaşlarım hafif havaya kalkıp dudak kenarlarım kıvrılıyor. ''öyle mi olmuş?'' diyorum içimden. anlatsın istiyorum devamlı bir şeyler. anlatsın ki açık hava şenliğim köklensin. acaba hangi lafından sonra sözünü kessem de onu çok sevdiğimi söylesem?
güzelim, inan aşkından seni dinleyemeyecek hâle dönüyorum. onu bunu bırak da, seni öpmeye geliyorum.

mesela şimdi ben bu kadınla yarın
tüm parklarımı, tüm manzaralarımı, yorganımı ve yastığımı, bakışımı, akışımı, kışımı ve yazımı, yazılarımı, az biraz huysuzluklarımı... yani size şöyle anlatayım: şahsıma ait soyut ve somut neyim varsa paylaşacağım.

---