Latest Blog Post

7 -- Sessizliğin Gücü (Basit Anlar Derin Düşünceler)

Kimi zaman bir şarkının en etkileyici anı, sözlerin bittiği o andır. Bunu mutlaka yaşamışsınızdır farkında bile olmadan...

Yahut kimi zaman bir ilişkinin en derin anı, kimsenin konuşmadığı, sadece var olduğu ama nadir denk gelen o andır...

Birini gerçekten anlamak için sessizliği paylaşmanız bazen. Göz göze gelirsiniz, sözlere gerek kalmaz. İşte o an, en samimi bağın kurulduğu andır...

Sessizlik, sözlerin yetmediği yerde devreye girer. Yüzeyde, kelimeler dünyasında yaşamaya alışkınsınızdır; ancak sessizlik, sizi daha derinlere çeker. Size iç dünyanızı dinlemeyi öğretirken başkalarının iç dünyasına da kapı açar.

Tabi ki olayın bir de şu yüzü var;

İnsanlar sessizliği kontrol etmeyi öğrenirlerse, bu bir silahtır. Hayatınızdaki en kararlı anlardan biri, birine "Bir şey söylemek istiyorum" deyip… sonra susmanızdır. O sessizlik, o boşluk, gerçekte bir öfke patlamasından, bağırmaktan ya da ağlamaktan daha güçlüdür. Çünkü sessizliğinizle karşınızdaki kişiyi düşünmeye zorlarsınız.

Ya da karşındakinin vereceği tepki senin vereceğin tüm kararların başlangıç noktasıdır...

Demem o ki;

Sessizlik, doğru yer ve zamanda kullanıldığında asla sadece sessizlik değildir. Bazen bir cevaptır, bazen meydan okuma. Bazen barıştır, bazen savaş. Ama asla nötr değildir.

Ve bu, onun asıl gücüdür.