Latest Blog Post

Mum üflemek yerine burun açıyorum...

Bu sene doğum günüm öyle bir geçti ki, kutlama mı yaptım yoksa grip virüsleriyle savaş mı verdim, hâlâ emin değilim. Takvim 38’i gösteriyor ama ben hâlâ 28 sanıyorum kendimi… Meğerse yaş değil, grip vurmuş beni!

Planım basit olacaktı: küçük bir pasta, belki mum üflerken dilek tutarım falan. Ama gel gör ki, mumu üflemeye kalksam ciğerlerimden sadece “hırıltı” sesi çıkıyor. Organizasyon? O da kim! Tek organizasyonum “ilaç saatleri.”

Yatakta battaniyeye sarılmış halde düşünürken telefon çaldı, birkaç arkadaşım kutlama için aradı. İçlerinden biri “Doğum günün kutlu olsun, sana ütü aldım!” dedi. Ütü. Evet, yanlış duymadınız. 38 yaş sendromu tam da burada başladı işte. Hediye olarak parfüm, saat, kitap bekleyen ben, bir anda “tek hamlede dümdüz eden teknoloji harikası” bir ütünün sahibi oldum. Düşünsene, artık buruşan tek şey moralim olacak.

Bir diğer arkadaşım ise durumumu öğrenince “Canım reçete yollayayım” dedi. Düşün, doğum günümde bana pasta yerine antibiyotik öneriyorlar. Sonuç: bir elimde karamürver takviyesi, diğer elimde Vicks. Mum üflemek yerine burun açıyorum, dilek tutmak yerine “Allah’ım bu gecelik nefes alayım yeter” diyorum.

Ama yine de gülüyorum, çünkü hayat da bu zaten — kimi doğum gününde hediyesini açar, ben reçetemi açtım. 38 olmuşum, hâlâ umutluyum: Belki 39’da pastayı gerçekten üfleyebilirim… tabii grip olmazsam.
------------------------------