Latest Blog Post

“Uyum Dediğin Şey: Aynı Anda Aynı Saçmalığı Yapabilmektir”

Bazı insanlar vardır…
Zamanla öyle bir uyum yakalarlar ki, artık iletişim için cümlelere bile ihtiyaç duymazlar.
Bir süre sonra bakışları ayrı bir dil, mimikleri ayrı bir alfabe olur.

Mesela geçen gün iki arkadaşın başına gelen olay gibi:

İkisi de mutfakta su içmek için kalkmış.
Biri bardağı uzatıyor, öteki aynı anda musluğu açıyor.
Sonra aynı anda birbirlerine bakıp:

— “Niye böyle yaptık?”
— “Bilmiyorum ama güzel oldu.”

Hani sanki evren onları “Eşzamanlı Saçmalama Ligi” için seçmiş gibi.

Bir noktadan sonra uyum öyle gelişiyor ki:
Biri hapşıracak olur, öteki daha hapşırmadan “çok yaşa” der.
Biri aklından tost geçirse, öteki mutfağa gidip “Tost yapayım mı?” diye bağırır.
Biri “ben bir şey diyecektim ama unuttum” der, öteki “evet” diye onaylar.
Ne olduğunu bilmeden!
Ama yine de doğru çıkıyor.
Çünkü artık telepati değil, upgrade edilmiş bir ‘bizlik’ hali vardır.

Uyum dediğin şey işte tam olarak budur:
Ne romantiklik ne büyük sözler…
Aynı anda aynı saçma şeyi yapabilmek.
Hem de utanmadan, sorgulamadan, keyifle.

Ve günün sonunda bu uyumun özeti çok basit:
“Bakıştık, anlaştık… Anlamasak da bir şekilde tuttuk işte.”
----------------